کشف رابطه عجیب بین خوردن زیاد ماهی و سرطان پوست
به گزارش گروه سرگرمی، بیش از 3 میلیارد نفر در سراسر دنیا برای غذا به ماهی متکی هستند. ماهی ها منبع غنی پروتئین ها و چربی های سالم هستند و به همین علت در رژیم های غذایی بسیار مشهور مانند مدیترانه ای و نوردیک وجود دارند. اما یک مطالعه تازه نشان می دهد که همه چیز در مورد خوردن ماهی همواره آنطور که فکر می کردیم بی ضرر نیست.
به گزارش خبرنگاران، یک مطالعه بزرگ و طولانی مدت روی تقریباً 500000 نفر نشان داد افرادی که بیش از نصف قوطی ماهی در روز مصرف می نمایند، 22 درصد بیشتر در معرض ابتلا به ملانوم بدخیم هستند. این بدان معنا است که خوردن زیاد از حد ماهی به صورت روزانه به احتمال زیاد می تواند با بعضی عوارض سلامتی، به ویژه ملانوم، مرتبط باشد.
یونیونگ چو، متخصص پوست دانشگاه براون شرح می دهد: ملانوم پنجمین سرطان شایع در ایالات متحده است و خطر ابتلا به ملانوم در طول زندگی برای افراد سفیدپوست یک در 38، برای سیاه پوستان از هر 1000 یک نفر و برای افراد اسپانیایی تبار از هر 167 یک مورد است. با این همه دانشمندان تأکید می نمایند که در خصوص توجه به نتایج این پژوهش باید دو نکته ضروری را در نظر گرفت؛ نخست اینکه این بدان معنا نیست که مصرف ماهی را از سبد غذایی خود حذف کنیم بلکه بدان معناست که مصرف بیش از حد آن در وعده های مکرر روزانه می تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. بنابراین، مصرف ماهی کماکات جزو توصیه های مهم برای حفظ سلامتی افراد است.
نکته دوم اینکه این مطالعه یک فرایند را نشان می دهد، نه یک دلیل زمینه ای، به این معنی که محققان به طور مستقیم ثابت ننموده اند که خوردن ماهی بیشتر خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهد. بعلاوه، حتی اگر ثابت گردد که ارتباط مستقیمی بین این دو وجود دارد، مزایای خوردن ماهی احتمالاً بیشتر از اجتناب کامل از خوردن آن است. کلر کالینز، متخصص تغذیه در دانشگاه نیوکاسل که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید: اگرچه نتایج حاصل از این مطالعه مشاهده ای هستند و بنابراین دلالت بر علیت ندارند، اما نمی توان آن ها را نادیده گرفت. بنابراین، نقش آلاینده هایی که ممکن است در بعضی از ماهی ها وجود داشته باشد، باید در نظر گرفته گردد.
به خوبی ثابت شده است که سموم موجود در محیط ما، از جمله آن هایی که می دانیم به طور مستقیم باعث ایجاد سرطان می شوند، به وسیله زنجیره غذایی تجمع می یابند. برای مثال، جیوه ساطع شده به وسیله فرآیند های صنعتی مانند سوزاندن زغال سنگ راه خود را به آبراه های ما پیدا می نماید، جایی که میکروب ها آن را به متیل جیوه تجزیه می نمایند. این عنصر به وسیله پلانکتون ها جذب می گردد و در نهایت در بافت های میگو که پلانکتون ها را می خورند، سپس ماهی هایی که میگو را می خورند و ... جمع می گردد. هر چه زنجیره غذایی بالاتر می رود، غلظت این عنصر نیز بیشتر می گردد.
چو می گوید: ما حدس می زنیم که یافته های ما احتمالاً به آلاینده های موجود در ماهی ها مانند بی فنیل های پلی کلره، دیوکسین ها، آرسنیک و جیوه مربوط باشد. تحقیقات قبلی نیز ثابت نموده بود که وجود سطح بالایی از این آلاینده ها در بدن انسان با مصرف زیاد ماهی در ارتباط است و ارتباط خود این آلاینده ها نیز با سرطان پوست، شناسایی شده بود. محققان به سرپرستی یوفی لی، اپیدمیولوژیست دانشگاه براون، از داده های مطالعه رژیم غذایی و سلامت NIH-AARP در ایالات متحده استفاده کردند که از شرکت نمایندگانی که بین سال های 1995 تا 1996 انتخاب شده بودند.
متیو براون، مدیر عامل موسسه ملانوم استرالیا در اظهار نظری در خصوص این مطالعه هشدار داد؛ مهم است که پیغام پیشگیری در این تحقیق را اشتباه نگیریم یا مبهم درک نکنیم. شواهد علمی واضح است؛ قرار گرفتن در معرض نور خورشید بزرگترین عامل خطر برای ایجاد ملانوم است. به عبارت دیگر، مصرف ماهی به صورت متعادل هنوز یک توصیه مهم پزشکی است و نباید آن را با سرطان مرتبط بدانیم هرچند که مصرف بیش از حد آن هم هرگز توصیه نمی گردد. نتایج این مطالعه در نشریه Cancer Causes & Control منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی -خبرنگاران
منبع: فرارو