چگونه فردوسی از وسط خیابان علاء الدوله سر در آورد؟
به گزارش گروه سرگرمی، خیابان فردوسی تهران در مهرماه سال1313 رسماً افتتاح شد و نام فردوسی را بر آن گذاشتند که آن هم روایتی تاریخی برای خودش دارد و البته همان زمان در منتهی الیه شمالی این خیابان هم میدانی ساخته شد که فردوسی نام گرفت.
خبرنگاران - رضا نیکنام : طبق اسناد تاریخی در سال 1312 شمسی دولت وقت ایران که در تدارک جشن هزاره فردوسی بود به این فکر افتاد که یکی از خیابان های مرکز را به نام فردوسی نامگذاری کند و از قضا قرعه به نام خیابان علاءالدوله افتاد. شهرداری وقت آن زمان، توسعه و تعریض این خیابان را از میدان توپخانه تا کنار بخش بازمانده از خندق شهر تهران در شمال آغاز کرد. این کار حدود یک سال طول کشید و خیابان فردوسی و میدان آن به طور رسمی به بهره برداری رسید.
قصه های خواندنی تهران را اینجا ببینید
البته مجسمه ای که زردشتیان هندوستان از برنز ساخته و به مناسبت جشن هزاره فردوسی تقدیم نموده بودند وسط آن نصب شد و بعدها این مجسمه را به دانشگاه تهران بردند و مجسمه دیگری جای آن به میدان آوردند. مجسمه فعلی فردوسی به صورت ایستاده در کنار زال و در حالی که شاهنامه را در دست دارد، 17 خردادماه سال 1338 به وسیله زنده یاد استاد ابوالحسن صدیقی هنرمند مجسمه ساز ساخته شد و پس از نصب از آن پرده برداری شد.
استاد صدیقی، از شاگردان برجسته کمال الملک، پس از سال ها شاگردی در زمینه نقاشی، به علت استعدادی که در زمینه مجسمه سازی داشت و به تشویق استاد به مجسمه سازی پرداخت و آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشت. مجسمه فردوسی در میدان فردوسی، مجسمه خیام در پارک لاله تهران تا مجسمه نادرشاه افشار در مشهد، بوعلی سینا در میدان بوعلی همدان و ...
- نماهایی از میدان فردوسی تازه