ظروف مخصوص نگه داری زباله های خطرناک - گروه سرگرمی

تألیف و ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری

منبع: راسخون

یاد گیری فرایند مناسب دفع زباله های خطرناک برای هر فردی بسیار مهم و حیاتی است. در این متن مطالب بیش تری در این رابطه یاد خواهیم گرفت . . .

از ظروف زباله جهت جمع آوری و نگه داری زباله ها استفاده می گردد. با این حال، از ظروف زباله یکسان برای نگه داری زباله های مختلف استفاده نمی گردد. بر اساس نیازهای مختلف و منحصر به فرد و برای هر محیط مختلف (مدارس، بیمارستان ها، آپارتمان ها) از ظروف زباله ای استفاده می گردد که برای آن محل مناسب و کارآمد است. نوع ظروف زباله ای که برای زباله های خطرناک مورد استفاده قرار می گیرد از همه مهم تر است و تصمیم گیری در خصوص انتخاب این ظروف و هم دفع این زباله ها، باید به وسیله آن مرکز اتخاذ گردد.

اگر چه خطرات ناشی از دفع نادرست زباله های خطرناک با ریختن آن ها در فاضلاب ها و یا رها کردن آن ها در اقیانوس ها، بلا فاصله آشکار نمی گردد، اما در دراز مدت این زباله ها مخازن فاضلاب و آب های تصفیه شده را آلوده می کنند و هم چنین زندگی موجوداتی را که حیات شان وابسته به آب است تهدید می کنند و باعث مرگ آب زیان و ماهی ها می شوند.

زباله های خطرناک

ضایعات زیست محیطی: این نوع از زباله ها شامل تمام مواد تیز، اشیاء آلوده مثل سوزن، سرنگ جراحی، و داروهای تاریخ مصرف گذشته، می گردد. گوشت خام فاسد هم به اسم ضایعات زیست محیطی تلقی می گردد. این زباله ها عمدتاً در بیمارستان ها، درمانگاه ها، رستوران ها، مرغ داری ها و کشتارگاه ها، دیده می شوند.

زباله های شیمیایی: این ضایعات شامل مواد اشتعال زا، خورنده، واکنش پذیر و ضایعات سمی می گردد. این زباله ها در آزمایشگاه های مواد شیمیایی، آزمایشگاه های تحقیقات زیست پزشکی و بیمارستان ها به چشم می خورد.

زباله های رادیو اکتیو: این نوع از زباله ها شامل مواد رادیو اکتیو، و سرب فلزی هستند که در آزمایشگاه های مواد شیمیایی و آزمایشگاه های تحقیقات زیست پزشکی یافت می شوند.

ظروف مخصوص نگه داری از زباله های خطرناک

به اسم یک قاعده کلی، تمام ظروف نگه داری زباله باید طوری طراحی شوند که کاربر مجبور به لمس درب آن ها نباشد. برای نیل به این هدف دو گزینه در دسترس است. یکی این که ظرف زباله درب نداشته باشد و همیشه باز باشد، دیگری این که از یک پدال برای باز و بسته کردن درب ظرف زباله، با فشردن این پدال، استفاده گردد. ظروف در باز در خصوص مواد شیشه ای شکسته استفاده میگردد، اما باید مراقب بود که این ظروف به فواصل زمانی منظم، تخلیه شوند، تا این ظروف واژگون نشوند. ظروف در بسته برای زباله های تجزیه پذیر و شیمیایی، و به خصوص زباله های رادیو اکتیو، توصیه می گردد. ظروف مربوط به زباله های پزشکی باید به طور مرتب تخلیه شوند تا این اطمینان حاصل گردد که داروها اشتباهاً دست فرد دیگری نیافتند.

علاوه بر این، توصیه می گردد که برای تمام زباله های خطرناک و مضر برای محیط زیست، از کیسه های زباله مخصوصی که در محفوظ نگه داشتن زباله های خطرناک، کمک می کنند، استفاده گردد. کیسه های یک بار مصرف مخصوص زباله باید از پلی اتیلن ساخته شوند و ضخامتی در حد سه میلی متر داشته باشند و باید در تست مقاومت ضربه هم، پرتاب وزنه ای 165 گرمی را تحمل کنند.

یک سری از ویژگی های استاندارد که تمام ظروف نگه داری زباله های خطرناک باید داشته باشند: ورقه فلزی سنگینی باید در دو جداره درونی و بیرونی ظرف زباله جهت حفاظت در برابر سوختن، دود و گاز، موجود باشد. ظرف باید مستحکم و در برابر زنگ زدگی مقاوم باشد. ظرف طوری طراحی گردد که از ورود بخارات، ممانعت نماید تا جلوی کپک زدگی ظرف و مخصوصاً کف ظرف، گرفته گردد.

مدیریت زباله ها

مواد خطرناکی که حیات موجودات زنده دیگر را تهدید می کنند، هر روزه به وسیله بسکمک از خانواده ها و مشاغل مختلف استفاده می شوند. ضایعات فراوری شده به وسیله این مواد به اندازه ای مضر و خطرناک هستند که با اسم زباله های خطرناک شناخته شده اند، و باید به روش های خاص و صحیحی جلوی آسیب رساندن این زباله ها به سلامت انسان ها، حیات وحش و محیط زیست گرفته گردد.

برنامه های مدیریت زباله های خطرناک که به وسیله هر استان توسعه یافته اند، در مرکزی واقع در ایالات متحده کنترل می شوند، که به خانواده ها و مشاغل در شناسایی و دفع زباله های خطرناک کمک می رساند. علاوه بر این، آن ها، خود زباله ها را هم مورد آنالیز قرار می دهند، از این جهت که با به حداقل رساندن حجم آن ها، فرآیند دفع آن ها را ساده تر کنند و در خصوص زباله هایی که کم تر سمی و خطرناک اند، راه چاره باز یافت و استفاده مجدد از این زباله ها را در پیش گیرند.

حالت های مختلف استفاده از زباله ها عبارتند از: روش های فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی، و یا حرارتی، و بستگی به نوع زباله ها دارند. روش فیزیکی به صورت جدا کردن ماده جامد از مایع با استفاده از وسایل مکانیکی است. در روش شیمیایی از فرآیند های خنثی کردن، رسوب دادن، اکسید کردن و یا کاهش اندازه جزء شیمیایی با کمک اسیدها و بازها، استفاده می گردد. روش های بیولوژیکی شامل رقیق کردن زباله های آلی است، در حالی که روش های حرارتی به صورت تبخیر، اکسیداسیون و اثرات مشابه دیگر روی اجزای جامد و مایع انجام می گردد.

یک سری فن آوری های تازه در حال آزمایش هستند و بر روی مسائلی چون مدیریت، جمع آوری، و در نهایت از بین بردن زباله های خطرناک تمرکز دارند. بعضی از این فن آوری ها عبارتند از اکسیداسیون در دمای پایین (هم چنین با اسم آب بحرانی شناخته می گردد)، حذف کلر، انجماد، استخراج، تلغیظ و تجزیه بیولوژیکی.

همان طوری که از نام زباله های خطرناک معلوم است، این زباله ها برای حیات موجودات زنده مضرند و باعث مرگ این موجودات می شوند. ما به اسم یک انسان، باید این تعهد اخلاقی را داشته باشیم که در هر حرفه ای هستیم که منجر به فراوری این گونه از زباله های خطرناک می گردد، باید از هر تلاشی در جهت کاهش حجم فراوری زباله ها، جمع آوری مناسب و صحیح زباله ها و در نهایت روشی کار آمد و مؤثر در جهت دفع این زباله ها به شیوه ای امن، دریغ نکنیم.

/ج

منبع: راسخون