بهبود زخم های دیابتی با سلولهای بنیادی توسط محققان کشور - گروه سرگرمی

این محققان با هدف آنالیز اثر این محیط کشت بر رفتار فیبروبلاست ها، فیبروبلاست های پوست انسان در محیط کشتی با گلوکز بالا را با هدف ایجاد شرایط دیابتی در شرایط آزمایشگاهی کشت دادند.

نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Archives of Dermatological Research به چاپ رسیده است، نشان داد، فرایند درمان زخم در حیوانات مدل دیابتی دریافت کننده محیط کشت برداشته شده از سطح سلول های بنیادی مزانشیمی بهبود یافت.

نتایج این تحقیقات نشان داد درصد بالاتری از حیوانات مدل دریافت کننده محیط کشت برداشته شده از سطح سلول های بنیادی مزانشیمی، در مقایسه با گروه کنترل، بهبود یافتند.

علاوه بر این در حیوانات مدل دریافت کننده این درمان، واکنش های التهابی در محل زخم کمتر دیده شد، بازسازی بافت آسیب دیده بهتر انجام گرفت و عروق خونی بیشتری در محل بهبود آسیب مشاهده شد.

آنالیز بیان ژن نشان داد، استفاده از محیط کشت برداشت شده از سطح سلول های بنیادی مزانشیمی باعث افزایش بیان فاکتور رشد اپیدرمی و فاکتور رشد فیبروبلاستی در حیوانات مدل می گردد.

در مورد فیبروبلاست های کشت داده شده در محیط با گلوکز بالا، استفاده از محیط کشت برداشته شده از سطح سلول های بنیادی مزانشیمی منجر به افزایش معنی دار زنده مانی و تقسیم سلول ها، میزان مهاجرت آنها و بیان ژن فاکتور رشد فیبربلاستی در آنها شد.

نتایج این پژوهش نشان می دهد، استفاده از محیط کشت برداشته شده از سطح سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند با بهبود عملکرد فیبروبلاست ها در فرد مبتلا به دیابت، باعث درمان سریع تر زخم ها و بازسازی پوست گردد.

از این یافته می توان به عنوان رویکردی برای درمان زخم در مبتلایان به دیابت استفاده کرد.

این تحقیقات توسط مونا ساحلی، دکتر عباس پیریایی و دکتر محمد بیات و همکارانشان در دانشگاه های علوم پزشکی کرمان، شهید بهشتی و پژوهشگاه رویان انجام گرفته است.