چگونه فیلم روانی آلفرد هیچکاک الهام بخش خواننده و ترانه سرای گروه بیتلز شد - گروه سرگرمی

دامنه الهام ترانه سرایان اصلی بیتلز، یعنی پل مک کارتنی و جان لنون، برای ساختن ترانه هایشان گسترده و بسیار متنوع است. این زوج با آنکه بیشتر آهنگ هایشان بر اساس راک اند رول، عشق، شهوت و شب زنده داری بنا شده بود، اما ذهنشان را برای الهام دریافت از هر نقطه روشنی تا حد ممکن باز گذاشته بودند. با این حال، حتی سرسخت ترین هواداران آن ها هم از دانستن اینکه فیلم کلاسیک آلفرد هیچکاک یعنی روانی (Psycho)، روی یکی از آهنگ های این گروه تاثیرگذار بوده، تعجب می نمایند.

علاوه بر الهام دریافت از ادبیات، عشاق جوان و زندگی روزمره، ظاهرا پل مک کارتنی الهه شعر و موسیقی اش را در ترسناک ترین جای ممکن یعنی فیلم های ترسناک یافته بود. او این کار را برای یکی از محبوب ترین آهنگ های چهار شگفت انگیز انجام داد.

توانایی مک کارتنی در ترانه سرایی را نباید دست کم گرفت. مدت هاست که از این خواننده و باسیست، به عنوان یکی از بهترین ترانه سرایان بریتانیایی در تمام دوران ها نام برده می گردد. این افتخاری است که او همچنان تا امروز حفظ نموده و با هر نسخه جدید از موزیکش این را تائید می نماید. مک کارتنی به خوبی نشان داد که فیلم کلاسیک ترسناک آلفرد هیچکاک بر یکی از محبوب ترین آهنگ های او، یعنی النور ریگبی (Eleanor Rigby) تاثیر گذاشته است.

این را باید بدانید که مک کارتنی ذاتا به شخصیت نورمن بیتس فیلم هیچکاک که همواره دیدنش باعث ترس است، یا قاتلی که در قلب فیلم جای داده شده بود علاقه داشت، و همان لحظه نمادین فیلم بود که به عنوان جرقه ذهن مک کارتنی عمل کرد و به عنوان یک موزیسین برایش بسیار قانع نماینده بود که ویولون بتواند یک آلت موسیقی تیز و برنده و کاملا مناسب این سکانس باشند.

موزیک فیلم روانی که توسط برنارد هرمان نوشته شده، یکی از شناخته شده ترین نماها در تاریخ سینما است و یک لحظه آوانگارد برای این فیلم بلند 1960 بود. هرمان از ویلون که عموما به عنوان یک ساز کلاسیک شناخته می شد استفاده، و آن را به سلاحی خشن تبدیل کرد، که قادر است هرکسی را از ترس تا مرز سکته ببرد! چه کسی می تواند صحنه دوش دریافت ماریون و قتل در حمام را فراموش کند؟!

مک کارتنی شعری که با الهام از این سکانس نوشته بود را به جورج مارتین، تهیه نماینده فوق العاده گروه بیتلز داد، که به یاد می آورد: او (پل) با شعر النور ریگبی نزد من آمد که من از همان ابتدا صدای فریاد ویولون را در آن می شنیدم. مارتین گفت که ویولون نباید مثل آهنگ دیروز (Yesterday) نرم و پیوسته باشد، بلکه باید بسیار گزنده و تیز شنیده گردد. مک کارتنی برای نفوذ بیشتر و رساندن منظورش، آن قسمت از فیلم روانی که باعث شکل دریافت این شعر شده بود را در اختیار مارتین گذاشت.

مارتین موزیک فیلم روانی را به همراه موسیقی متن فیلم فارنهایت 451 (Fahrenheit 451) از فرانسوا تروفو، با هم در اختیار داشت و با کوشش مضاعفی روی قسمت ویولون النور ریگبی کار کرد. هر دو موزیک با سازهای الکترونیکی ترکیب شدند و مارتین مشتاق معرفی درجه ای از بیت و ریتمی متفاوت بود.

فیلم روانی شاید باعث شکل گیری فرم کلی این آهنگ باشد اما خط اول آن از چیزی بسیار متفاوت الهام گرفته شده است، چیزی در وجود مک کارتنی. به قول مارتین: موزیک یهویی به ذهنم رسید. هنگامی که آغاز به اجرای ملودی کردم، شعر را بسط دادم. همه این ها از خط اول آغاز شد. دوست دارم بدانم واقعا زنی به نام النور ریگبی وجود دارد؟ ما تصور می کنیم که مطمئنا حالا وجود دارد! ردپایی دلپذیر در اشعاری که داستان یک زن تنها را به تصویر می کشد، به زیبایی منعکس شده است.

النور ریگبی یکی از آهنگ های عالی مک کارتنی در آلبوم رولور (Revolver) است که می توان گفت بهترین اثر او در این گروه، و نشان دهنده شیفتگی او به افراد فراموش شده و رانده شده است. مک کارتنی با اشعار تاثیرگذارش، همواره مانند آینه ای اعمال ما را نشان می دهد و ما را به فکر فرو می برد که تا چه اندازه برای خود و دیگران موثر واقع شدیم؟

به آهنگ النور ریگبی از گروه بیتلز گوش دهید و ببینید آیا می توانید قسمت هایی که مک کارتنی از فیلم روانی آلفرد هیچکاک الهام گرفته را پیدا کنید؟

• بهترین فیلم های آلفرد هیچکاک؛ راز و رمزهای تعلیق در سینما

منبع: faroutmagazine