خوشمزه ترین غذاهای سنتی ایرانی کدامند؟ - گروه سرگرمی

وقتی حرف از غذاهای سنتی ایرانی می گردد، مطمئناً اولین غذایی که به فکر ها خطور می نماید، کباب است؛ اما علاوه بر کباب غذاهای متعدد دیگری نیز در فهرست غذاهای ایرانی دیده می گردد که نباید لذت خوردن آن ها را از دست بدهید. تنوع غذاهای سنتی که اغلب محلی هستند و ازطعم های متمایز و خوشمزه ای برخوردارند، می توانند لذت هر سفری را دوچندان نمایند. در این مقاله قصد داریم تعدادی از خوشمزه ترین غذاهای ایرانی را به شما معرفی کنیم تا با فرهنگ غذایی ایرانی آشنا شوید.

فسنجان

خورش فِسِنجان یا فسنجون یکی از خورش های اصیل ایرانی است که در طبخ آن از مغز گردوی آسیاب شده، رب انار ترش یا شیرین به دلخواه (یا رب آلبالو)، قطعات کوچک گوشت مرغ یا گوشت قرمز استفاده و با پلو مصرف می گردد. اصالت این خوراک به استان گیلان برمی گردد. به غیر از مغز گردو که ماده اصلی فسنجان است، سایر مواد با توجه به سلیقه آشپز یا ذائقه آن اقلیم انتخاب می گردد. به طور مثال در شمال کشور و به خصوص در گیلان در طبخ فسنجان از گوشت پرندگان شکار استفاده می نمایند. در مرکز ایران در طبخ فسنجان، گوشت قرمز چهارپایان به صورت رنده شده و قل قلی ریز به کار می رود. با اینکه شاید ظاهر زیبایی نداشته باشد، اما به شدت خوشمزه و لذیذ است. نگران روغن روی خورش نباشید که این روغن در اثر تفت دادن و پختن گردو به وجود آمده و سالم است.

فسنجان ریشه ای طولانی دارد. باستان شناسان در به جای مانده های پرسپولیس، مرکز باستانی امپراتوری ایرانیان، سنگ نوشته هایی مربوط به 515 سال قبل از میلاد مسیح یافته اند که در آن ها فهرستی از غذا های ایرانیان وجود دارد. این فهرست شامل گردو، گوشت مرغ و خروس و انار وجود دارد که مواد اولیه و اصلی طبخ فسنجان هستند.

قرمه سبزی

قُرمه سبزی یکی از خوراک های ملی ایران است که معمولاً با برنج سرو می گردد. قرمه سبزی که از سبزیجات، لوبیا قرمز و گوشت بره درست می گردد، ترش و پر از سبزی است. مزه این خورش باید کمی ترش باشد، ازاین رو به آن کمی لیمو عمانی خشک یا آب لیموی تازه اضافه می نمایند، برای جا افتادن قرمه سبزی زمان زیادی احتیاج است. از سبزی های استفاده شده در قرمه سبزی می توان به شنبلیله، جعفری، گشنیز و پیازچه اشاره نمود.

آلبالو پلو

آلبالو از میوه های تابستانی ایران است که به صورت تازه، خشک، مربا و لواشک استفاده می گردد. یکی از کاربردهای آلبالو در غذا است. آلبالوپلو یکی از انواع پلوها در آشپزی ایرانی است که بیشتر در مجالس مهمانی و جشن تهیه می گردد، ولی درست کردن آن از اغلب غذاهای مجلسی ساده تر است. برای نگه داشتن رنگ آلبالو باید این غذا را در ظرف مسی یا لعابی تهیه کرد. آلبالو را با شکر و آب روی حرارت ملایم می گذارند تا بجوشد و سپس اجازه می دهند، خنک گردد. در ادامه کمی از برنج آبکشی را ته دیگ می ریزند و آلبالو را با قاشق سوراخ دار از شربت شکر جدا نموده و روی سطح برنج می پاشند و تمام آلبالو را لابه لای برنج می ریزند. هنگام کشیدن آلبالوپلو مرغ یا کوفته ریزه را روی دیس پلو می گذارند و روی آن را با لایه ای از پلو می پوشانند. محلول زغفران را با پلو سفید مخلوط نموده و روی دیس پلو می ریزند و این ترکیب ترش و شیرین غذا را تکمیل می نمایند.

خورش به آلو

خورش به آلو جشنواره ای از طعم ها و بافت ها است و در طبخ آن از گوشت قرمز، به، آلو، پیاز و روغن و ادویه جات استفاده و با پلوی ایرانی مصرف می گردد. ایرانی ها عاشق آلوی خشک شده هستند و یکی از کاربردهای این آلوها در خورش ها است. پیاز و گوشت و رب و ادویه ها را تفت داده و به آن آب اضافه می نمایند تا بپزد، در ادامه به را مانند پرهای پرتقال برش می دهند و در نیم ساعت آخر پخت به غذا اضافه می نمایند. خورش خانگی به آلو به خصوص در فصل زمستان بسیار دلچسب است.

مرصع پلو

مرصع پلو یا پلو نگین کار، پلوی مخلوطی است که به خاطر مخلفات درخشانی که روی آن ریخته می گردد، این نام را گرفته است. در واقع مرصع پلو نوعی برنج است که مغز ها و میوه های مختلف روی آن مانند جواهر می درخشند. غذایی شیرین و خوش طعم است که در پخت آن از انواع مغز ها و میوه های ایرانی مثل پسته، بادام، پوست پرتقال شیرین، زرشک، هویج و زعفران استفاده شده است.

چندین جور میوه تازه یا خشک کوچک چون آلبالو، کشمش های سبز، زرشک، تکه های زردآلو خشک، خلال های خشک شده پسته سبز و بادام و خلال پوست مرکبات را در روغن یا کره کمی تفت می دهند و سپس برای تزیین روی برنج به کار می برند. زعفران نیز رنگ طلایی این پالت رنگی را بر عهده دارد. پسته سبزرنگ، خلال پرتقال نارنجی، زرشک قرمز و... جشنواره ای از رنگ ها به راه می اندازند. مرصع پلو به طور سنتی به همراه مرغ سرو می گردد و از آن برای مراسم های خاص استفاده می نمایند؛ خصوصاً طبخ این غذای شیرین در مراسم عروسی نشانه ای برای زندگی شیرین در آینده برای عروس و داماد است.

چلوکباب

بدون شک چلوکباب، غذای ملی ایران به شمار میرود؛ هرچند که انواع مختلفی نظیر کوبیده (گوشت چرخ نموده به همراه پیاز خرد شده، نمک و فلفل)، چنجه، برگ (تکه های گوشت بره یا گوساله که با آبلیمو و پیاز طعم دارشده است و به آن زعفران و کره اضافه می نمایند) یا جوجه کباب (کباب کردن مرغ) همراه با چلو و گوجه سرو می گردد و به شدت هواداران زیادی بین ایرانی ها دارد. این غذا را با برنج زعفرانی و کره و سماق و دوغ سر می نمایند. پیاز خام و سبزی خوردن تازه به خصوص ریحان نیز همراه با آن مصرف می گردد.

ته دیگ

با اینکه شاید نتوان ته دیگ را یک غذا نامید؛ اما روح غذا و آشپزی ایرانی به شمار میرود. ته دیگ لایه ای ترد و طلایی از برنج است که ته قابلمه برنج درست می گردد. مزه آن مثل مزه مخلوطی از پاپ کرن و چیپس سیب زمینی با طعم برنج باسماتی است. معمولا ته دیگ در منوی رستوران ها نیست و آن را جدا باید درخواست کنید. در مهمانی های ایرانیان همواره کمی غذا اضافه می آید؛ اما بشقابی که همواره خالی است، بشقاب ته دیگ است. ته دیگ به عنوان مخلفات غذا محسوب می گردد و شما می توانید آن را با دست نیز بخورید. سنتی ترین ته دیگ ایرانی، برنج برشته شده است؛ هرچند انواع مختلفی نیز دارد، به عنوان مثال سیب زمینی حلقه شده را کف قابلمه می گذارند و روی آن برنج می ریزند و می گذارند تا سرخ و طلایی گردد. ته دیگ نان، ته دیگ ته چین، ته دیگ برگ مو، ته دیگ باقالی پلو و... از دیگر انواع ته دیگ هستند.

دیزی سنگی

دیزی سنگی، یکی از سنتی ترین غذاهای ایرانی است که در پختن آن از گوشت، پیاز، نخود، سیب زمینی، دنبه و گوجه و رب استفاده می گردد. این غذا را در دو مرحله می خورند، ابتدا آب آن را همرا با تکه های نان (تیلیت) میل نموده و سپس بقیه مواد را با گوشت کوب کاملاً له نموده و با نان و پیاز و ترشی و سبزی خوردن نوش جان می نمایند. در صورتی که آبگوشت در ظروف سنگی پخته گردد، آن را دیزی سنگی می نامند. هیچ ایرانگردی بدون خوردن آبگوشت کامل نمی گردد.

قیمه

خورش قیمه یا خورش لپه از غذاهای معروف ایرانی است که طرف دار زیادی بین مردم ایران دارد. برای طبخ آن از رب گوجه فرنگی و پیاز سرخ شده، لپه، گوشت قرمز یا گوشت سفید، لیموی خشک (لیمو امانی) یا آلو به عنوان طعم دهنده استفاده می گردد. ادویه ای که معمولاً در اواخر زمان طبخ به آن اضافه می گردد، دارچین است. این خورش به همراه پلو سرو می گردد. بعلاوه در بعضی مناسبت های مذهبی در کشور ایران نیز به عنوان نذری تهیه و توزیع می گردد. نوع دیگری از قیمه، قیمه بادمجان است که به جای سیب زمینی سرخ شده از بادمجان سرخ شده استفاده می نمایند.

ته چین

ته چین یک غذای ایرانی است که از مخلوط برنج، انواع گوشت (مرغ متداول تر است)، ماست، تخم مرغ و زعفران فراوان درست می گردد. ته چین در بین غذاهای ایرانی به خاطر شکل و فرم زیبایش از جمله غذاهای رسمی و مناسب مهمانی ها به شمار می رود که از دو بخش تشکیل شده است: اول قشر کلفت تَه دیگ زعفرانی که در کف قالب ریخته می گردد، سپس مقداری گوشت یا مرغ پخته روی آن می ریزند، مجدداً مخلوط برنج زعفرانی روی آن می گذارند و با پشت قاشق آن را فشرده می نمایند. درمناطق شمالی ایران بزرگ انواع خاصی از ته چین مثل نظیر ته چین اردک و غاز طبخ می گردد که از لحاظ عطر و طعم و ظاهر کاملا متفاوت هستند و علت این تفاوت استفاده از رب ازگیل و رب آلوچه است.