هایده حائری: خواندن شعر در این روزها رنگ و بوی دیگری دارد ، تئاتر رودررو با مخاطب معنا می یابد
به گزارش گروه سرگرمی، به گزارش خبرنگاران، هایده حائری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که مدتی است کمتر در محافل هنری حضور دارد، در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این روزهای خود بیان نمود: شرایط قرنطینگی و در خانه ماندن برای ما خیلی پیش تر ایجاد شده بود و حتی قبل از کرونا نیز ما بیشتر در خانه بودیم چرا که زمینه برای حضور امثال ما خیلی فراهم نیست.
او ادامه داد: اما بی کار نمانده ام و مدتی است که مشغول ترجمه و تألیف کتابم هستم که تقریباً کارهایش به اتمام رسیده و ادامه ای است بر موضوعاتی که به دانشجویانم تدریس می کردم. در این کتاب به اهمیت تجربه های در کلاس و بازخورد آن روی صحنه پرداخته ام که البته هنوز برای آن عنوانی در نظر نگرفته ام. درواقع ایده هایی از مطالعاتی که در این زمینه داشتم گرفتم و واکنش های خودم را نسبت به آن ها در این کتاب مطرح کرده ام. البته با توجه به شرایط چاپ کتاب در ایران باید بسکمک از مسائل تعدیل شوند. از سوی دیگر مشغول ترجمه کتاب زندگی من تا به امروز نوشته جین فوندا در سال 2005 هستم که در حال ترجمه است و امیدوارم به زودی تمام شود و بتوانم آن را به چاپ برسانم.
این بازیگر پیشکسوت همچنین افزود: جدای از این دو کتاب، در حال حاضر مشغول نگارش کتاب خاطراتم هستم که یک بیوگرافی است و امیدوارم که به زودی تمام شود و بتواند در دسترس علاقه مندان به بازیگری قرار گیرد. در این کتاب بیشتر به زمینه هایی که باعث شد من وارد این عرصه شوم و تئاتر بخوانم و تجربیات خودم می پردازم.
بازیگر دفتری از آسمان با بیان این که با جوانان همکاری هایی دارد و در زمینه مشاوره به آن ها کمک می کند، گفت: در این روزها در زمینه نمایشنامه خوانی و روخوانی متون نمایشی به یک تیم جوان مشاوره می دهم. این دوستان تحت عنوانبیکار نمی نشینیم مشغول فعالیت هستند و در صفحه اینستاگرام خود اجراهایی دارند و به شکل روتین قصد دارند این فعالیت را ادامه دهند. البته مسائل تکنیکی در این زمینه وجود دارد، اما تلاش می کنیم با این شرایط بهترین کار را ارائه کنیم و در معرض دید عموم قرار دهیم. هرچند من معتقدم تئاتر تنها هنری است که زنده است و به صورت زنده معنا می یابد و بدون حضور تماشاگر جنبه فیلم پیدا می کند. یا حتی فیلم تئاتر که کاری دیگر است و دکوپاژ و دکور دارد که از تئاتر دور است، وقتی شما رودررو با مخاطب در تماشاخانه قرار می گیرد اصل است. نمایشنامه خوانی در مقابل دوربین نه فیلم تئاتر است و نه تئاتر، اما همین که این ایده را دارند خوب است و من سعی می کنم آن ها را تشویق کنم تا به این راه ادامه دهند.
حائری درباره چگونگی سپری کردن دوران قرنطینه و در خانه ماندن نیز توضیح داد: فکر می کنم در این روزهای بهاری و با توجه به شرایطی که باید در خانه بمانیم، مرور اشعار شعرای قدیمی مانند رودکی و مولانا مفهوم دیگری دارد. به نظر می رسد در این روزها پی به معنای واقعی این اشعار می بری و با دقت بیشتری آن را می خوانی چون با کلام و تفکر خلاقانه نوشته شده اند و تازه متوجه می شوی این رنگ ها، آسمان آبی، آفتاب و ... چه معنایی در اشعار آن ها دارد. پیش از این شاید خیلی به این مفاهیم توجه نداشتیم اما این روزها که از دسترسمان خارج هستند بیشتر به آن ها فکر می کنیم و به ما آرامش بیشتری می دهند. همچنین یکسری نمایشنامه ها را دوباره خوانی می کنم مانند کارهای برشت تا در زمان مناسب بتوانم دوباره کار کنم.
او ادامه داد: علاوه بر این ها آشپزی می کنم و به تجربیات جدید فکر می کنم چون باید در این روزهای کم تحرکی غذاهای جدید درست کرد. به هر حال دورانی است که باید گذراند و با این واسطه های جدید اجتماعی با دیگران در ارتباط بود. من بیشتر با بزرگان فامیل از این طریق در تماس هستم و درباره گذشته، حال و آینده با آن ها صحبت می کنم.
این بازیگر پیشکسوت همچنین چند پیشنهاد برای مخاطبان داشته و گفت: به علاقه مندان حوزه کتابنیچه نه، فقط بگو مشد اسماعیل نوشته پرویز کلانتری را که درباره هنرهای تجسمی در دهه 40 و 50 است و آن چنان که بودیمنوشته لیلی گلستان را پیشنهاد می کنم. همچنین کتاب همه نام ها نوشته ژوزه ساراماگو با ترجمه عباس پژمان دیگر کتابی است که به علاقه مندان، خواندنش را در این روزهای در خانه ماندن توصیه می کنم.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران