انتقاد کیهان از ژانر اجتماعی سینمای ایران: همه اش سیاه نمایی است
به گزارش گروه سرگرمی، کیهان نوشت: سینمای اجتماعی ایران و همچنین سینمای نمایش خانگی در چند سال اخیر تصویری غالبا سیاه، کاریکاتوری، ناامیدانه و غیر واقعی و بدون راه حل از جامعه ایرانی ارائه داده است. البته این به آن معنا نبود که آثار اجتماعی منتقدانه و منصفانه نیست، اما این آثار به قدری انگشت شمارند که در بین انبوه آثار سیاه و غالبا کپی برداری شده گم شده اند.
در واقع می توان گفت سینمای اجتماعی کنونی ضمن فاصله گرفتن از سینمای اجتماعی چند دهه گذشته و همچنین به دور از واقعیت ها و معضلات اجتماعی جامعه، بیشتر از آنکه جامعه شناسانه باشد و به فکر ارائه راه چاره جامعه شناختی برای برون رفت از این معضلات، درگیر مسائل سیاسی و جشنواره ای شده اند. آنچه فکر مخاطب سینمای اجتماعی به خصوص نسل جوان را درگیر و مشوش می کند ارائه تصویری عمدتا چرک، کثیف، سیاه و غالبا به دور از واقع در سینما از مردم طبقه پایین و میانه سنتی (برای ارائه به جشنواره های خارجی) به همراه ارائه تصویری کاریکاتوری و پرزرق و برق از طبقه میانه و بالای شهری جامعه (برای مصرف داخلی) می باشد، خطایی که حتی برخی آثار تلویزیونی هم دچار آن هستند.
نه آن سیاه نمایی واقعیت محض دارد و نه این زرق و برق عمومیت محض، البته این به معنای نبودن مسائل و معضلات اجتماعی یا وجود فاصله طبقاتی و یا حتی نپرداختن به آن نیست، بلکه بر عکس سینما با توجه به قدرت نفوذ و اثری که در بین جامعه دارد می تواند و باید حلقه اتصال عامه مردم با مسئولان و تصمیم سازان برای بیان مسائل و معضلات اجتماعی به همراه ارائه راه چاره برای برون رفت باشد نه صرفا درگیر مسائل سیاسی و جشنواره ای یا برداشت فکری خود از جامعه.
آثار اجتماعی منصف و دلسوز باید با نگاهی واقعی و عمیق ضمن روایت گری درست مطالبه گر حل معضل اجتماعی روایت شده اش باشد نه صرفا توصیه به مهاجرت و خیانت و بزهکاری کند!
منبع: فرارو